Charakterystyka Rycerstwa Polskiego

W powieści pt „ Krzyżacy” Henryk Sienkiewicz opisuje średniowieczną Polskę i ukazuje wspaniałych polskich rycerzy .Charakteryzowali się krzepkością i sprawnością fizyczną. Byli wysocy i niezwykle silni. Młody Zbyszko bez trudu naciągał kuszę bez pomocy korbki, rozgniatał orzechy w rękach. Innym przykładem jest Powała z Taczewa, który zwinął tasak w trąbkę, a Mazur Staszko Ciołek „ wziąwszy w garść świeży kołek, sok z niego wyciska”. Byli także zahartowani w walkach, odporni na trudy i energiczni. Jednak siła fizyczna nie wystarcza, żeby stać się rycerzem.

Prawdziwego rycerza polskiego cechowały przede wszystkim szlachetność, prawdomówność, wierność i uczciwość. Wzorem takiego postępowania był Maćko. Gdy Zbyszko napadł na posła krzyżackiego, ten obiecał, że to nigdy się nie powtórzy i zadeklarował, że razem z bratankiem stawią się na sąd, by odpowiedzieć za nierozsądne zachowanie. Jednak nie zgodził się na ukorzenie przed posłem, czyli zejście z konia, zdjęcie hełmów i przepraszanie krzyżaka „ z ziemi”. Taka postawa świadczy o zachowaniu honoru rycerskiego. Każdy rycerz polski dbał o cześć i honor , znał prawa rycerskie i z niezmierną surowością ich przestrzegał. Kto nie szanował czci rycerskiej hańbił się i tracił dobre imię. Podczas pojedynku Zbyszka z Konradem von Jungingenem młodzieniec zsiadł z konia i przerwał pojedynek, ponieważ zauważył pęknięty popręg u siodła krzyżackiego konia. Do zasad stosował się tak konsekwentnie, że wolał z honorem dać głowę katu, niż uciec z więzienia w przebraniu Maćka. Rycerze ponad wszystko cenią sobie obyczaje rycerskie takie jak na przykład ślubowanie damie serca czy wyzwanie na pojedynek. Zbyszko już na pierwszym spotkaniu ślubował Danuśce i zdobycie 3 hełmów krzyżackich i mimo to, że musiał włożyć wiele trudu, żeby je zdobyć i to, że w późniejszym czasie poczuł coś do Jagienki, został wierny swojej damie. Obowiązkiem rycerza była też opieka nad sierotami i kobietami. Po śmierci Zycha ze Zgorzelic, Maćko zaopiekował się Jagienką i jej rodzeństwem. Nigdy nie odwracali się od rannych i potrzebujących i nie zabijali niewinnych. Byli pobożni, bogobojni, chociaż niektórzy zabobonni.

Rycerze polscy są jak najbardziej postaciami pozytywnymi. Ich postępowanie jest godne podziwu i naśladowania. Chciałabym, żeby w naszych czasach było jak najwięcej ludzi uosabiających się z rycerzami polskimi.

Autor: Mateusz M.